اجتماعی شدن

دیگه همه کوچه وخیابونای اطراف منو تو رو میشناسن.

یه مامان خیلی بیکار هرروز صبح پسر کوچولوشو سوار سه چرخش می کنه و درحالیکه مامان طفلکی  جیغ وداد کنون  ازپشت سر مرتب پسرشو صدا میزنه  که وایسا اینجا ماشینه, وایسا

مواظب باش

ترمز بگیر

هردوتا میرن سمت پارک محله.

پسرک من عاشق سرعته. تا جاییکه میتونه تند تند پا میزنه, به خودش میگه عشق سرعت,

منم پشت سرش باید بدووم تا بهش برسم.

متاسفانه پیاده رو های جالبی نداریم. پله پله ان ,مجبوریم از وسط خیابون بریم.

وقتی میرسیم پارک ,من میشینم روی نیمکتو. توام میری سراغ بازی کردن. خوشبختانه امروز پارک شلوغتر ازهمیشه بود و همین باعث شده بود حسابی سرت بابچه ها گرم بشه.

خیلی حال خوبی امروز ندارم. حس می کنم یکمی سرما خوردم. تموم بدنم درد می کنه .

امروز واسم روز جالبی بود. راستش من خیلی آدم به جوشی نیستم. توی دوست یابی خیلی خیلی ضعیفم.

اما خدارو شکر ,تو به من نرفتی. خیلی راحت باهمه بچه ها ارتباط برقرار کردی. بهت یاد دادم اولین راه نزدیک شدن به بچه ها اینه که اسمشونو بپرسی و بعد بگی میای باهم دوست بشیم.(اینو از کتاب آیین دوست یابی بلد شدم)

توام خیلی خوب از پس این مرحله برمیای.

خیلی جالبه بدونی عزیزم که خوووووووووب بچه هارو نصیحت می کنی,نصیحتایی که توی گوش خودت سخت میره.

مثلا : مامان ببین نینی چه کار اشتباهی می کنه. داره دست به خاک می زنه

وااااای نینی از پله ها برو بالا.از نرده ها نرو.خطرناکه.

ای وای مامان نینی گفت تو,باید بگه شما. چه نینی بدی

امروز مامان فقط تماشاچی بود. اصلا کاری به من نداشتی وحسابی سرت گرم بود.

تنها عیب پارک ومحیطای شلوغ اینه که تنوع بچه ها با فرهنگای مختلف آموزش زیاده و کافیه فقط ازیکیشون یه درس کوچیک بگیری و تمام. خط بطلانی می کشی به تموم آموزشای شبونه مامان بیچاره.

اصلا نفهمیدم امروز کی و ازکی یاد گرفتی که وقتی بهت می گم,آب می خوری ,بادهنت ادا درمیاری که نووووچ

خودت ازاینکارت لذت می بری. اما خوشبختانه شما بچه ها زود همه چی رو با بی اعتنایی اطرافیان و عکس العمل نشون ندادن بزرگترا فراموش می کنین. تنها راه ترک عادتای بد بی اعتنایی و حساس نشدنه.

پس حساس نشم حساس نشم.

کنار تجربه اجتماعی شدن , اینجور مسایل هم هست که می گذره.

دوستت دارم فراووون. عدس پلو نوش جونت. باورم نمیشه تموم ظرفتو خالی کردی. اونم توی هوای پاک پارک

پسر کوچولوی من ازدور اول دوست جونشو نصیحت می کنه که به خاکا دست نزن. کارت اشتباهه.

اما بعدا خودش تسلیم میشه وشروع می کنه به یاد شنهای ساحل دریا ,شن بازی