اصول بازی لی لی حوضک

در اين بازي مادر يا بزرگ‎تر ديگري دست كودك را در دست مي‎گيرد ، با انگشت دست ديگر كف دست كودك را قلقلك مي دهد و مي گويد :“ لي لي حوضك ، جوجو اومد آب‎بخوره‎ افتاد تو حوضك . ” انگشت كوچك را جمع مي‎كند:“ اين درش آورد .” انگشت دوم را جمع مي‎كند : “ اين شستش ” انگشت سوم را جمع مي‎كند: “ اين پختش.” ” كي خوردش ؟ ” انگشت شصت را مي‎گيرد و حركت مي دهد : “ منِ منِ كله گنده ”
اين بازي با انواع شعرگونه هاي ديگر نيز اجرا مي شود . با گرفتن انگشت كوچك :“ اين‎گفت : بريم دزدي. اين گفت چي چي بدزديم؟ اين گفت تشت طلاي پادشاه رو . اين گفت : جواب خدا رو كي مي ده؟ ” با تكان تكان دادن انگشت شصت : اين گفت :“ منِ منِ كله گنده !”
يا شعر جديد آن : “ اين كوچول موچوله ، اين داداشِ (خواهرِ ) كوچوله ، اين بابايِ كوچوله ، اين مامانِ كوچوله، دوستشون داري؟ بله ، بله ، يك دنيا .”
اين بازي علاوه بر آشنايي با ريتم و قافيه و وزن ، علاوه بر رابطة عاطفي با كودك و علاوه بر تحريك حس لامسة كودك ، بيان نكته‎هاي اجتماعي و آموزش رياضي را نيز براي كودك آغاز مي‎كند .كودك براي اينكه شمارش را بياموزد مانند اجداد خود از انگشتانش استفاده مي‎كند .
كودك براي يادگيري اين امر ابتدا بايد بياموزد كه انگشتان را به نوبت و با عدد مناسب آن مشخص كند . مدت‎ها طول مي‎كشد تا كودك اين ترتيب و اين تطبيق را فرا گيرد و چه چيز زيباتر و پر انگيزه تر از يك كلام آهنگين دوست داشتني او را به اين كار تر غيب مي كند؟

اتل متل توتوله

در بازي“ اتل متل تو تو له” نيز همين اتفاق مي‎افتد . به نوبت بر روي هر پا نواخته مي شود تا كلام آهنگين به پايان برسد و با بيان“ هاچين و واچين يك پا تو ورچين”، آخرين ضربه نشان جمع شدن پا است . اين بازي ادامه پيدا مي‎كند تا آخرين پايي كه جمع نشده باقي مي ماند ، برنده مي‎شود. اين بازي مناسب گروه سني بالاتر است . چرا كه قوانين برد و باخت و روابط اجتماعي بر هدف‎هاي بازي قبل افزوده مي شود . در اين بازي نيز شمارش و ترتيب از مفاهيم پايه رياضي موضوع نهفته در بازي است ، بدون آنكه كودك متوجه اين آموزش دادن شود و در معرض آموزش مستقيم قرار گيرد.